آفتکش ها و کودهای نانوامولسیونی
با پژوهش های انجام شده تخمین زده میشود که جمعیت کره زمین تا سال ۲۰۵۰ به حدود ۹ میلیارد نفر برسد. امروزه بیش از پیش امنیت جهانی غذا از یک طرف به دلیل محدود بودن منابع طبیعی از جمله زمین های حاصلخیز، بذرهای با کیفیت و آب و از طرف دیگر به دلیل آسیبهای وارده به محیط زیست در سراسر جهان، به صورت جدی مورد تهدید قرار گرفته است. باتوجه به افزایش جمعیت استفاده از آفتکش و کودها در افزایش تولید محصولات کشاورزی نقش لازم و ضروری را ایفا می کنند، اما استفاده بیش از حد از این گونه مواد شیمیایی مضراتی از جمله موارد زیر است.
- آسیب زدن به اکولوژی شیمیایی خاک به صورت غیرقابل بازگشت
- کاهش زمین های حاصل خیز برای تولید محصولات زراعی
- افزایش هزینه نهایی در تولید محصولات زراعی
کشاورزی پایدار، بهینه و سودمند نیازمند کمترین استفاده از مواد شیمیایی زراعی است. فناوری نانو، به عنوان یک فناوری نوظهور، نقش مهمی در بهینهسازی روش های مدرن مدیریتی در کشاورزی نوین را بر عهده دارد. به واسطه کاربرد فناوری نانو با طراحی و توسعه هدفمند آفتکش ها و کودها، از طریق رسانش عناصر غذایی به ریشههای گیاهان با نانوسیستمها، با افزایش کارآیی به دستاوردهای شگرفی مانند افزایش بازدهی در تولید محصول، کاهش هزینههای تولید و حفاظت از محیط زیست دست یافت.
کاربرد مواد امولوسیونی در آفتکش و کودهای کشاورزی بخش زیادی از آفتکش ها و کودهای شیمیایی مورد استفاده در کشاورزی به صورت امولوسیون (مخلوط دو یا چند مایع غیرقابل امتزاج) هستند. هرچه ذرات مواد مؤثر در ترکیب امولوسیون ریزتر شوند، عملکرد و کارایی آن افزایش می یابد. با این تفسیر با رسیدن اندازه ذرات مواد مؤثر به محدوده زیر 200 و حتی 100 نانومتر، قدرت نفوذ و پخش بالا و پایداری تقویت شده و ترکیب نهایی را به بیشترین بازدهی و کارایی میرساند.
- یکنواختی، پخش و پایداری بهتر مواد
- پوشش بهتر بر روی سطح گیاهان و محصولات کشاورزی
- ماندگاری طولانی تر در محیط و سطح گیاه
- نفوذ بهتر به بافت میکروب، قارچ و سایر آفتها
- افزایش قدرت کشندگی و از بین برندگی آفتها
- کاهش مصرف مواد موثره
- مدیریت بهتر مصرف سموم و جلوگیری از هدر رفت آن
- آلودگی و آسیب رسانی کمتر به محیط زیست و منابع طبیعی
- کاهش چشمگیر هزینههای سم پاشی و استفاده از آن ها